Zondag 10 mei – voor alle moeders in fysieke of geestelijke zin en zij die het zouden willen zijn

Het is kwart voor acht vanmorgen. Mijn preek is klaar. Maar dan... Hoe krijg ik die van de laptop (mijn trouwe laptop, die nu echt de geest aan het geven is, alhoewel, trouw, hij heeft nooit echt goed gewerkt, maar oké) Hoe krijg ik de tekst van laptop naar papier. Ik probeer om via een kabel het bestand op mijn e-reader te krijgen (als u het niet kent; een kleine computer, of grote telefoon, al naar gelang de perceptie, zoals een tablet (i-pad), maar met andere techniek, speciaal voor boeken, waar ik al bijzonder veel plezier van gehad heb (onder andere in het vliegtuig, waar ik toch 1,5 boek heb kunnen lezen)) maar ik dwaal af. Het bestandje op de e-reader is toch niet echt je-van-het en ik ben een beetje bang dat ‘ie me op het moment zelf in de steek zal gaan laten, hij doet een beetje vreemd, scherm op zwart enzo... En helemaal preken uit het hoofd, in een vreemde gemeente. Nou ja.. Anders gezegd, papier kan niet ‘vastlopen’, of ‘weigeren’, en computers, hoe klein ook, wél. Papier is er gewoon, dat heb je in je handen.

Terwijl ik aan het stoeien ben, en er ook onrustiger door word, herinner ik me dat broeder Resida me ook heeft aangeboden de preek uit te printen, via het emailadres van zijn dochter. (‘ook’, want hij heeft ook een aantal liedblaadjes geprint van het lied dat ik met de broeders voor de moeders wil zingen, een leuk lied, ‘’t is moederdag’, geschreven door een broeder van de Noorderstadsgemeente, en met toestemming gebruikt in deze dienst, zie hieronder) Terug naar vanmorgen, ik kan de dochter mailen, maar het is wel al laat, over een half uur zal hij al zelf voor de deur staan. Ik mail toch maar, stuur nog een berichtje via de sms, en krijg vrijwel direct de verlossende woorden per mail terug: “het is gelukt, hoor, dominee”. En zo kan ik gewapend met het oude vertrouwde papier en een gerust hart, met vreugde naar Gods huis.

En een vreugde is het, deze morgen. Ik hoor dat de kerk voller zit dan normaal, en de mensen zingen uit volle borst. Weer (zie ook het verslag van zondag 19 april) moet ik denken aan Utrecht, de zusters Sporkslede zijn overigens ook weer van de partij, dus dat helpt. Het lied dat we met de broeders zingen is dit: (Melodie: ‘dit is de dag’, Tekst: broederkring Noorderstadskerk)

’t Is moederdag, ’t is moederdag, voor een ieder hier, voor een ieder hier

wij zijn dan blij, wij zijn dan blij, met het feest van hier, met het feest van hier

’t Is moederdag voor een ieder hier, wij zijn dan blij met het feest van hier,

’t is moederdag, ’t is moederdag, voor een ieder hier.

Een eenvoudige tekst, maar doeltreffend, en we zingen het hard en vol overgave (en minstens even goed als de broeders in Utrecht deze morgen (ja, ik heb een filmpje gezien...) De zusters stellen het op prijs, en we krijgen een applaus.

Dat gebeurt ook aan het einde van het eerste lied dat het koor zingt. Maar niet door mij aangegeven. Er zit een broeder achterin de kerk, een zaal die een slag kleiner is dan die in Utrecht, dus hij roept, goed te verstaan: “dat is een applaus waard”. Ik wilde het nog niet zeggen, omdat ik weet dat er nog meer liederen volgen, maar eerlijk is eerlijk, het was wel bijzonder mooi gezongen!

Dezelfde broeder, zijn naam is Hoft, maakt gebruik van de mogelijkheid om een voordracht voor de zusters ten gehore te geven. Het is een gedicht dat hij zelf geschreven heeft. Ik geef het met zijn toestemming voor u weer, maar ik heb het vandaag natuurlijk eerst voor mijn moeder voorgelezen, over de telefoon.

Moeder, vandaag neemt God al uw problemen voor zijn rekening.

Onthoudt alsjeblieft goed, dat God uw hulp daarbij niet nodig heeft!

Mocht de duivel u toevallig opzadelen met een situatie die u niet aankunt,

probeer dan niet die zelf op te lossen, doe hem maar gewoon in de K.v.J. (Klussen van Jezus) postbus,

en hij zal behandeld worden. Op Zijn tijd, niet op uw tijd, want God heeft Zijn eigen tijd.

Ligt het probleem eenmaal in deze bak, laat het dan daar en probeer het er niet weer uit te halen.

Vasthouden of eruit halen vertraagt het probleem!

Als het een situatie is die u wél aankunt, vraag Hem om raad.

Dit om zeker te zijn dat u de juiste oplossing hebt gekozen.

Omdat Hij sluimert noch slaapt hoeft u verder niet wakker te liggen, ontspan u maar, moeders.

En als u Hem nodig hebt, dan kent Hij maar één gebed, namelijk uw gebed.

God houdt van u.

Moeders, ik vraag u niet van mij te houden, maar ik hou wel van u!

Een prettige dag.

(een kleine toelichting op dit laatste stukje is nodig voor de niet-Surinamers; het laatste zinnetje ‘ik vraag u niet...’ is namelijk een vaste uitspraak van de zittende president, Desi Bouterse, en er volgt dan ook een vrolijke lach als reactie)

Ook zuster Resida leest een mooie tekst voor en de zusters kunnen bijna niet anders dan zich gezegend voelen! Vanuit de Rogate-gemeente, op zondag Rogate (Jawel, ik heb dan inderdaad ook over het gebed gepredikt) geef ik u de hartelijke groeten en zegenwensen door, Gado Blesi!